Park

Ryan

-Przepraszamy na chwilę - powiedział do Takahiro i pociągnął Alexa w drugą stronę. Po chwili zatrzymał się i pocałował go mocno. - Jesteś tylko mój - wyszeptał i jeszcze raz go pocałował.

Takahiro

- To jak idziemy do ciebie?.- spojrzał na niego już poważniej.
- Trochę zimno już się zrobiło.- zaśmiał się nerwowo. Schylił się i nie postrzeżenie schował klucze do walizki aby mężczyźni tego nie zauważyli.

Alex

Alex nie spodziewał się takiego zachowania po Ryanie. Walka o dominację rozpoczęła dużo wcześniej niż w łóżku... - pomyślał Alex i odgonił myśl o trójkącie, która zrodziła się na sekundę w jego głowie.
- Ryan, dobrze wiem do kogo chce należeć...- odpowiedział Alex i pogładził go po policzku.

Ryan

Alex może wiedział, ale dla niego nie było takie oczywiste. Widział, że ze sobą flirtują. Te ich spojrzenia i uśmiechy nie były dla niego miłe. Jego kochanek chyba nie zdawał sobie sprawy z tego w jakiej stawia go sytuacji.

Takahiro

Zaczął tupać.
- To może ja lepiej pójdę do jakiego hotelu i nie będę wam przeszkadzał.- powiedział ponuro.
- Nie lubię się wpieprzać w czyjeś życie.- zaśmiał się nerwowo i zaczął zbierać swoje rzeczy.

Alex

- Nikt nigdzie nie idzie - powiedział Alex, podniesionym głosem. - Gdybyś przeszkadzał nie zapraszałbym cię. Z Ryanem znamy się od wczoraj więc też w nic się nie wpieprzasz. Nie komplikujmy niczego, tylko chodźcie do domu.

Takahiro

Burknął coś pod nosem o takich zachowaniach i ruszył za nim kąpiąc kamyk.- W razie czego mam żyletkę.- powiedział w myślach i potrząsnął głową, spoglądając na zegarek.

Ryan

Alex

Droga do domu mięła im w milczeniu. Alex był gospodarzem w chciał żeby obaj jego towarzysze czuli się dobrze. Po chwili byli już pod blokiem.

Takahiro

Chłopak powolnym krokiem wszedł do parku i usiadł na pobliskiej ławce, założył nogę na nogę i oddychał zimnym powietrzem. Wzrok skierował na gwiazdy. Musiał odpocząć ale nie widział już jak.

Tristan

Wszedł do parku od strony głównej bramy, otwartej przez cały dzień i, na szczęście, również całą noc. Parkowe ścieżki oświetlone były gdzieniegdzie przez latarnie, na niebie świecił księżyc w pełni, sprawiając, że na soczyście zielonej za dnia trawie kładły się ciemne cienie rzucane przez poskręcane gałęzie wysokich drzew. O tej porze park pełen był zaciemnionych zakamarków, a każdy szum liści wydawał się szmerem ubrań i cichym szeptem jakiegoś człowieka.
Tristan rozglądał się uważnie, mając nadzieję, że nie zgubi się w tej plątaninie ścieżek. Rzeczywiście powoli się uspokajał. Co jakiś czas mijał puste ławki, na których o tej godzinie nie siedziały już żadne zakochane pary ani odpoczywający po drodze do domu przechodnie.
Po jakimś czasie pomyślał, że może rzeczywiście trochę się pogubił, ale słyszał przejeżdżające samochody, więc skierował się w kierunku, z którego dobiegały dźwięki. Niemal na skraju parku, czując ulgę, bo widział już światła miasta, zorientował się, że nie wyszedł w miejscu, w którym do parku wszedł. Na jednej z ławek siedział jakiś ciemnowłosy chłopak. Unosił twarz w górę, chyba obserwował gwiazdy. Tristan też spojrzał na chwilę w niebo. Było piękne.
Jednak wciąż nie wiedział, jak trafić stąd do swojego apartamentu.
Przysiadł na ławce obok nieznajomego i palcem wskazującym lekko trącił go w ramię.
- Hej. Możesz mi powiedzieć, gdzie jestem? Tylko nie mów, że w parku. To akurat wiem.

Takahiro

Ocknął się z letargu i spojrzał na nieznajomego, zlustrował go wzrokiem po czym unosząc głowę ku niebo.
- Jesteśmy przy zachodniej bramie, kierującej się na bloki mieszkalne, niestety jestem tu drugi raz i nie znam zbyt dobrze tego parku.- powiedział chłodnym tonem, po czym znów spojrzał na mężczyznę zaczął zastanawiać się co taki facet robi tu w środku nocy.
- Ale chyba wychodząc nią powinieneś dostać się do głównej ulicy i.- pokazał rządek białych ząbków i znowu spojrzał w gwiazdy.

Tristan

Drugi raz? Niby Tristan nie musiał o to pytać, nie musiał się przecież z mężczyzna zapoznawać, ale z jakiegoś powodu to pytanie po prostu cisnęło mu się na usta.
- Drugi? Nie lubisz tego miejsca czy po prostu niedawno się przeprowadziłeś?
Nie wydawało mu się, że można tego miejsca nie lubić. Chyba, ze przytrafiło się tu komuś coś niedobrego... Ale on nie sprawiał wrażenia nieszczęśliwego. Wręcz przeciwnie. Jego odsłonięte w uśmiechu zęby były wyraźnie widoczne w świetle księżyca.
- Ja jestem w mieście od wczoraj i, jeśli mogę być z tobą szczery, nie mam pojęcia, która ulica jest tu główna i gdzie mnie doprowadzi. Ale pewnie złapię jakąś taksówkę, co?
Czuł się dziwnie, mówiąc do osoby, która na niego nie patrzyła, więc sam też spojrzał w niebo. Kątem oka złapał jakiś ruch w górze i przemknęło mu przez myśl, że to spadająca gwiazda. Nigdy wcześniej żadnej nie widział, bo nieczęsto patrzył w górę. Zajmowały go raczej przyziemne sprawy. Zresztą, teraz też nie był pewien, czy naprawdę coś widział. Mogło mu się tylko wydawać.

Takahiro

- Też jestem tutaj od wczoraj, i nie zbyt wiem co gdzie jest.- spojrzał na niego i obserwował jego profil.
- Jestem Takahiro.- powiedział i podał mu swoją dłoń, uśmiechał się delikatnie, ten mężczyzna go intrygował, nie widział w jakim jeszcze sensie ale intrygował.
- A co cię tu przygnało, praca, czy coś innego?.- starał się podtrzymać rozmowę. Chciał z kimś pobyć, po prostu potrzebował towarzystwa.

Tristan

- Tristan. - Uścisnął jego dłoń. Palce Takahiro były przyjemnie ciepłe.
Uśmiechnął się, zerkając na rozmówcę, wyczuwając, że on też na niego patrzy i się uśmiecha.
- Po trochu praca i ucieczka od niej. - Poprawił ręką grzywkę, która opadała mu na oczy. - A ciebie?