Liceum

Rafael

Jedyne liceum w mieście. Wysoki, beżowy budynek znienawidzony przez większą część młodzieży. Prócz lekcji odbywają się tu również zajęcia pozaszkolne, jak treningi szkolnej drużyny czy spotkania kółek różnego rodzaju.

Alex

Lewno zdążył na swoje zajęcia z samoobrony. Ku swojemu zaskoczeniu odkrył, że sala sportowa jest zamknięta. Kilka osób stało pod drzwiami.
- Przepraszam państwa, zaraz pójdę po klucz.
Skierował swoje kroki do małego pomieszczenia gdzie urzędował woźny.
- Witam panie Jonhs, mogę prosić klucz od sali?
Ku swojemu zaskoczeniu woźny oświadczył,że do nie ma. Wziął go rano nowy nauczyciel od literatury pan Ryan. Coś planował zorganizować z uczniami na sali.
Alex zaczął się denerwować. Już dawno powinien rozpocząć zajęcia. Postanowił poszukać nauczyciela i klucza.

Sasori

Nienawidził piątków. Mimo, że był to ostatni dzień nauki szkolnej, jak co tydzień czekał półtora godziny na rozpoczęcie dodatkowych zajęć z przedsiębiorstwa. Ojciec wymyślił sobie, że musi na nie chodzić, chociażby z tego względu, że w przyszłości ma odziedziczyć po nim spółkę. Taa, Sasori prychnął pod nosem na samą myśl. On nie chce niczego przejmować. Woli sam się dorobić, żyć trochę ubodzej, ale ze świadomością, że on sam do tego doszedł. Jednakże ojca nie dało się przegadać. Uparł się i chciał załatwić dla Saso prywatnego nauczyciela, lecz on nie chciał. Choć z drugiej strony zaczynał powoli już tego żałować. Czekać tyle, tak bardzo marnowanego czasu na głupie zajęcia podwyższało adrenalinę w jego żyłach. W dodatku nie mógł się na niczym skupić, kiedy chciał się trochę pouczyć, lub odrobić zadania, bo najcichsze szmery na szkolnym korytarzu skutecznie go dekoncentrowały. I jeszcze ławka na której siedział, boleśnie wpijała się w jego dolną partię ciała.
Jęknął bezradnie i przymykając oczy dalej wsłuchiwał się w płynącą ze słuchawek melodię jednej z jego ulubionych piosenek. Jeszcze tylko pięćdziesiąt minut...

Ryan

Po powrocie do domu, po porannych zajęciach, od razu skierował się do łazienki. Wziął szybki prysznic, a kiedy chciał złożyć spodnie do prania wypadł z nich mały klucz. Dopiero wtedy zdał sobie sprawę z tego, że ma przy sobie klucz ze szkoły. Co prawda miał tam później lekcje przedsiębiorstwa, które prowadził jako dodatkowe, ale wiedział, że ktoś przed nim będzie tam jeszcze wchodził. Poszedł do sypialni i szybko się ubrał. Nie chciał podpaść już po kilku dniach swojej pracy w szkole. Jak zawsze musiał o czymś zapomnieć. Mieszkał blisko swojego miejsca pracy, więc już po chwili znajdował sie w budynku. Niestety nie mógł znaleźć woźnego, któremu oddałby klucz. Pod ścianą zobaczył czerwonowłosego chłopaka, który cos czytał i słuchał muzyki. Po chwili postanowił poprosić go o pomoc.
-Przepraszam.. - zaczął, lecz chłopak go nie słyszał. Podszedł więc bliżej i wyjął mu jedną słuchawkę z ucha, uśmiechajac sie przy tym przyjaźnie.

Alex

Alex nerwowo krążył po szkole w poszukiwaniu nauczyciela. Musiał odwołać zaplanowane zajęcia, bo okazało się, że i po kluczu i po nowym facecie ślad zaginął. Woźnego tez już nie było. Był wściekły. Każde odwołane zajęcia oznaczały mniej kasy. Nagle zobaczył pod stojących pod ścianą dwóch mężczyzn. Nie znał żadnego z nich.
- Może to jeden z tych nowych ?- pomyślał.Po chwili podszedł i zapytał - Przepraszam szukam nowego nauczyciela Ryana, czy nie wiecie gdzie mogę go znaleźć ?
Powalający uśmiech jednego z mężczyzn był idealną odpowiedzią na jego pytanie.

Sasori

Po głowie krążyły mu bardzo nieprzyjemne myśli pod adresem nauczyciela. Były już dwie minuty po czasie, a jego nadal nie było. Powoli z irytacji zaczął przechodzić w złość i już miał zamiar pieprzyć to wszystko i pójść do domu, kiedy kątem oka zauważył nauczyciela. Zaklął w myślach i obiecał sobie, że na zajęciach zwróci mu uwagę o spóźnianie się. Może i był nowy i uczył tu od kilku dni, ale to nie znaczy, że będzie mu pozwalał się spóźniać. Mimo wszystko nie poruszył się o milimetr, czekając aż ten otworzy klasę, jednakże zauważył, że nauczyciel coś do niego powiedział. Pff, czy on myślał, że chłopak nie ma lepszych zajęć niż słuchanie jego głosu przed lub po zajęciach?
Zignorował go. Wtedy jednak poczuł, że wyciąga mu z ucha słuchawkę. Zerwał się z miejsca i wyrwał mu ją z ręki, obdarzając go chłodnym, lecz opanowanym wzrokiem.
-Spóźnił się pan.- wysyczał starając się powstrzymać irytację w głosie. Wtedy za nauczycielem zobaczył jakiegoś chłopaka zmierzającego w ich kierunku. Prychnął w myślach, kiedy zobaczył, jak West uśmiecha się do niego promiennie.

Alex

Alex spojrzał na chwilę na czarnowłosego chłopaka, który zdawał się olewać zarówno jego jak i nauczyciela. Wydał mu się irytujący chodź też intrygujący.Po chwili znów spojrzał na nowego nauczyciala.
-Czy to pan jest Ryan West? Szukam pana od dłuższego czasu. Przez pana zawaliłem zajęcia, ponieważ zabrał pan klucz od sali, z której tu w liceum korzystam. Musimy jakoś ustalić zasady korzystania z niej i przekazywania sobie klucza.
Alexa trochę poniosło. Nie był to dobry początek znajomości.
Po jego słowach czerwonowłosy zaśmiał się głośno. Jakby odczuwał satysfakcję iż ktoś naskoczył na Westa.

Ryan

Nie wiedział co ma zrobić w takiej sytuacji. Obydwaj naskoczyli na niego jakby kogoś zabił, albo coś.
-Możecie dać mi cos powiedzieć? - spytał zirytowany. - Przepraszam, że zapomniałem oddać klucz, ok? Jeśli chcesz, zapłacę za odwołane zajęcia. Naprawdę nie chciałem - powiedział do brązowowłosego. - A co do mojego spóźnienia - zaczął mówić do drugiego chłopaka. - Zazwyczaj tego nie robię, ale chciałem oddać ten pieprzony klucz. Jeśli możecie, przestańcie się na mnie wyżywać, bo chyba nic wielkiego się nie stało, dobrze? - spytał i nie czekając na odpowiedź zaczął iść w kierunku drzwi. Miał dość. Nie lubił, kiedy ktoś traktował go z góry i zachowywał się jak dupek. Tutaj miał ich dwóch.

Alex

Słowa Ryana podziałały na Alexa jak kubeł zimnej wody.
- Poczekaj- krzyknął- Przepraszam. Po prostu nie lubię zawodzić ludzi a tak właśnie się stało z moją dzisiejszą grupą. Płacić za nic nie musisz. Ustalmy tylko kto i kiedy będzie korzystał z sali. A tak przy okazji jestem Alex.
Alex starał się uśmiechnąć ciepło dla załagodzenia sytuacji. Nie miał zwyczaju w tak głupi sposób zaczynać z kimkolwiek rozmowy.

Ryan

Odwrócił się, kiedy usłyszał, że któryś z chłopaków go woła. Był to brunet. Może trochę przesadził. W końcu ten chłopak mógł być zły. Wysłuchał go po czym podał mu dłoń uśmiechając się lekko.
-Ryan i to ja jeszcze raz przepraszam. Na twoim miejscu też byłbym zły. Obiecuje, że to się więcej nie powtórzy. - Teraz naprawdę było mu głupio. Jak zwykle nawalał już na początku.

Alex

- Miło mi cię poznać- powiedział Alex i uścisnął wyciągniętą dłoń Ryana.-Słuchaj może żeby uniknąć na przyszłość takich sytuacji wymieńmy się numerami telefonów. Nie będę wtedy biegał po całej szkole tylko zadzwonię.
Wiedział, że ta propozycja może nie zabrzmieć dobrze. W sumie sam nie wiedział czy to dobry pomysł. Ale naprawdę nie miał ochoty przerabiać kolejny raz tej całej akcji z kluczami.

Ryan

Wyciągnął z kieszeni spodni swój telefon i zapisał sobie numer chłopaka. Dopiero po chwili zorientował się, że ten dziwnie mu się przygląda. Może dlatego, że nie wygląda jak normalny nauczyciel. W końcu nie każdy nosi rurki, trampki i koszule w kratę do takiej pracy. Przeczesał swoje włosy palcami i teraz sam spojrzał na chłopaka. Był naprawdę interesujący. Jego szare oczy wyglądały tak, jakby się do niego uśmiechały. Miał też bardzo chłopięcą urodę.
-Mam nadzieję, że nie zrobiłem z siebie totalnego idioty - powiedział z delikatnym uśmiechem.

Alex

Alex uśmiechnął się ciepło - Nie, daj spokój. Obaj się trochę wygłupiliśmy.
Znów się uśmiechnął.Zmierzył mężczyznę z góry na dół. Miał wrażenie, że ostatnio poznaje samych interesujących facetów. Miał nadzieje, że jego zachowanie nie zraziło Ryana.

Ryan

-Zwykle się tak nie zachowuję. No ala zapomnijmy już o tym. Długo tu pracujesz? - spytał zaciekawiony. Musiałby być chyba ślepy, żeby nie zobaczyć tego wysportowanego ciała. Nie powinien się jednak rozpraszać. Spojrzał więc znów w oczy chłopaka. Może pozna kogoś ciekawego . Dopiero kilka tygodni temu przyjechał do miasta, a jego znajomi mieszkali kawałek drogi stąd. W wolne dni strasznie się nudził.

Alex

- W sumie to nie pracuje. Jestem studentem. Wynajmuję tylko salę, bo prowadzę lekcje z samoobrony i uczę sztuk walki.Mieszkam tuż obok, dlatego korzystam z tego liceum.
Trochę mieszał się w swojej odpowiedzi. Nie chciał wyjść na biednego studenta, który musi dorabiać na boku.