Salon

Rafael

To właśnie salon kryje się za drzwiami na korytarzu. Jest to ogromne pomieszczenie, którego prawa ściana jest cała szklana. Jest stąd widok na sporą część miasta. Na środku stoi duża, kilkuosobowa sofa, przed nią telewizor plazmowy z całym wyposażeniem. Na lewo stoi stół otoczony sześcioma krzesłami. Pod tą samą ścianą, gdzie jest wejście do pomieszczenia, stoi komoda, a na niej kilka ozdobnych dupereli. Są tutaj też drzwi do kuchni. Z kolei po przeciwnej stronie są kolejne trzy pary drzwi, prowadzące kolejno do sypialni, pokoju gościnnego i gabinetu.

Adam

Kiedy tylko wszedł do tego pomieszczenia, od razu podleciał do okna. Rany, jaki cudowny widok! Miasto wyglądało ślicznie z tej wysokości i perspektywy.
- Niesamowite... - powiedział cicho, bardziej do siebie, niż do Rafaela. - Mieszkasz tu sam? - zainteresował się.

Rafael

- Tak - odpowiedział krótko, opierając się tyłkiem o sofę. Patrzył na niego uważnie. Kiedy o tym myślał, to w sumie blondyn zachowywał się jak dzieciak. Ufny, fascynujący się pierdołami... Naprawdę nie mógł trafić na lepszą ofiarę dla siebie. - Chcesz się czegoś napić? - zapytał.

Adam

W sumie był zdziwiony. Apartament wydawał mu się spory. On nie mógłby tu mieszkać sam. No i, jakby nie patrzeć, Rafael był całkiem przystojny, więc chyba nie powinien być sam. Ale co on tam wiedział?
- Nie, dzięki - odpowiedział, uśmiechając się w jego stronę. Przypomniał też sobie, po co właściwie tu przyszedł. - Więc... pokażesz mi swoje zbiory? - zapytał.

Rafael

- Ach... Oczywiście. Chodź - powiedział. W sumie na chwilę sam zapomniał, pod jakim pretekstem go tu przyprowadził. Podszedł do drzwi od gabinetu i otworzył je. - Idź przodem - mruknął do blondyna, puszczając go przodem.

*z tematu*

Rafael

Kiedy zajechali na miejsce i wdrapali się na piętro jego apartamentu, a właściwie wjechali tam windą, od razu poprowadził swojego gościa do salonu. Sam na chwilę zniknął w sypialni, żeby odłożyć swoją torbę z rzeczami i zaraz do niego wrócił. Uśmiechnął się lekko, opierając biodrem o sofę.
- Zaraz zamówię nam coś do jedzenia - powiedział, przyglądając się jego twarzy. U niego tego jeszcze nie robili, ale był czas. Na razie wolał odpocząć, skoro planował zrobić to z nim w klubie. Echem... Wyciągnął telefon i wykręcił numer. Złożył zamówienie po czym rozłączył się i podszedł do Billa, obejmując go od tyłu w pasie. Cmoknął go w kark, a później położył brodę na jego ramieniu.

Bill

Kiedy Rafael składał zamówienie, zaczął rozglądać się po salonie. Był zdecydowanie elegancki i duży. Mieli podobny gust. Podszedł do przeszklonej ściany i obserwował okolicę. Po raz kolejny uśmiechnął się szerzej, kiedy poczuł dłonie na swoim brzuchu.
-Pewnie ładnie wygląda to nocą. - powiedział i skinął głową za okno. Widać stąd było centrum miasta. Czuł głowę mężczyzny na swoim ramieniu, więc dłonią pogłaskał go po policzku. Było mu dobrze, kiedy tak razem stali i czuł jego bliskosć.

Rafael

- Bardzo ładnie - powiedział, nie odsuwając się od niego. Stali tak sobie i patrzyli w dół, aż ktoś nie zadzwonił do drzwi. Zniknął tylko na chwilę, by otworzyć. Do salonu wjechał kelner ze stolikiem na kółkach. Rafael wskazał mu kuchnię. - Chodź - powiedział do Billa, chwytając go za rękę i ciągnąc w stronę pomieszczenia obok.

*z tematu*

Rafael

Wrócili do salonu, gdzie Rafael od razu usiadł na sofie i wziął z niej paczkę papierosów. Na oparciu stała też popielniczka, którą położył obok siebie. Poklepał miejsce obok, żeby Bill usiadł i również jego poczęstował. Zapalili, a on chwycił w rękę pilota i włączył telewizor. Mogą sobie coś razem obejrzeć, nie?

Bill

Wtulił się w ramiona Rafaela, a później zaciągnął się papierosem. Pod prysznicem zaczął myśleć o czymś co nie dawało mu spokoju. Nie wiedział czy może pytać go o takie rzeczy. Nie chciał żeby to pytanie zdenerwowało mężczyznę, ale wiedział, że jemu samemu nie da to spokoju. Ponownie zaciągnął się papierosem i w końcu spytał - Często uprawiasz z kimś seks w swoim mieszkaniu? On sam nie lubił zapraszać do siebie obcych ludzi po to by uprawiać z nimi seks. Tak naprawdę Rafael był pierwsza nieznajoma osoba, która znalazła się w jego łóżku.

Rafael

- Nie uważasz, że to trochę nieodpowiednie pytanie? - zapytał na sam początek, zerkając na niego. Nie brzmiał, jakby był zły. Raczej rozbawiony tą bezpośredniością. - Nie - odpowiedział w końcu. To w sumie zależało do tego, co kto uważa za "często". W każdym razie znacznie więcej uprawiał seksu poza apartamentem. Czasem w miejscach publicznych, czasem w mieszkaniu tej drugiej osoby. Do siebie sprowadzał kogoś naprawdę sporadycznie, jak na tą ilość uprawianego seksu. W każdym razie w jego mniemaniu odpowiedź była jak najbardziej szczera. Zaciągnął się papierosem, wracając wzrokiem na ekran telewizora. Leciał jakiś mało ambitny film, ale w sumie co tam. Byle jakoś zająć czas do wyjścia do klubu.

Bill

-Przepraszam, ale nie mógłbym siedzieć tutaj spokojnie gdybym nie spytał. - odpowiedział i pocałował go w szczękę przechodząc do ust. Nie bardzo interesował go film chociaż bardzo podobało mu się ciepło pochodzące z ciała bruneta. Miał ochotę zaśpiewać jedną ze swoich starych piosenek, która idealnie pasowała do sytuacji. Mruknął cicho kiedy brunet przyciągnął go do siebie i pocałował go w nagie plecy.

Rafael

Więc Bill liczył na to, że jest jedyny... No cóż, na chwilę obecną tak. Cmoknął go w plecy, a chwilę po tym usłyszał dzwonienie do drzwi.
- Proszę! - wydarł się.
Po chwili wszedł kelner z tej chińskiej restauracji. Rafael już wcześniej zostawił należność przy ich talerze. Mężczyzna był zdziwiony, kiedy zobaczył ich w ręcznikach na tej kanapie, ale kogo to obchodziło? Na pewno nie ciemnowłosego. Kelner skłonił się, kiedy zebrał już wszystkie naczynia i chwilę później znów byli sami. Było już po osiemnastej, a nie zamierzał wychodzić wcześniej, niż o dwudziestej, więc jeszcze chwilę mieli. Bo przecież musiał się jeszcze trochę ogarnąć, ubrać, poperfumować. Takie tam śmieci.
- A gdybym odpowiedział, że codziennie uprawiam tutaj z kimś seks, to co byś zrobił? - zapytał, nawiązując jeszcze do tamtego pytania. Spojrzał na niego uważnie, czekając na odpowiedź.

Bill

Zdziwił się kiedy usłyszał to pytanie.
-Nie wiem co bym zrobił. Pewnie poczułbym się jak dziwka i myślał, że siedzisz tutaj ze mną tylko dla seksu. Tak jednak nie jest, prawda? - spytał i spojrzał na niego ze strachem i nadzieją w oczach. Gdyby teraz usłyszał, że jest z nim przez cały dzień tylko dla seksu od razu wyszedł z jego mieszkania i nie chciał go więcej widzieć. Co prawda niczego sobie nie obiecywali, ale on chciał czuć, że komuś na nim zależy. Tylko czy Rafaela było na to stać?

Rafael

- Teraz chyba nie uprawiamy seksu, a spędzamy razem czas, prawda? - powiedział z lekkim, jakby to miała być odpowiedź na jego pytanie. Na nic więcej prócz tego nie było go stać, a jakoś nie miał ochoty tak szybko kończyć tej znajomości. Miał z nim naprawdę dobry seks, a do tego nawet bez tej czynności znosił jego obecność. Nie denerwował go, nie był tak słodki, że aż się próchnica na zębach tworzyła. Był taki sobie w sam raz i zamierzał go przy sobie jeszcze trochę przytrzymać.