Salon

Bill

Odwrócił się do niego i mocno przytulił. W końcu od teraz oficjalnie należą do siebie.
-Nie chcę sprawiać ci kłopotu. Może za chwilę mi przejdzie - odpowiedział i uśmiechnął się delikatnie. Bardzo dobrze wiedział, że mu nie przejdzie, ale już od dziecka uczony był tego, że nie może nikomu przysparzać problemów. Teraz też nie chciał tego robić. Jutro przecież wróci do siebie i będzie mógł odpocząć.

Rafael

Chyba znów atmosfera została jakimś cudem uratowana. Pewnie nie raz jeszcze zostanie zepsuta, bo Bill wciąż pytał, ale chyba nie będzie tak źle. Na jego słowa uśmiechnął się jedynie lekko.
- A ja mam w nosie, że nie chcesz sprawiać kłopotu zwłaszcza, że to żaden kłopot - powiedział, wstając z nim na rękach. Pocałował go jeszcze krótko, nim ruszył z nim do sypialni.

*z tematu*

Gabriel

Wszedł do salonu i rozejrzał się. Taki wystrój - ciekawy wybór. Rafael, którego znał zrobiłby to trochę inaczej. Najwyraźniej prócz wyglądu zmieniło się trochę więcej.
- No, no. Nieźle sobie tutaj mieszkasz - odezwał się do niego, opierając się tyłkiem o sofę. - Słyszałem, że masz wydawnictwo, ale nie myślałem, że zbijasz na tym taką kasę - dodał.

Rafael

Ruszył za nim zamaszystym krokiem. Co on przed chwilą powiedział? Chciał się tu zatrzymać? U NIEGO? To były chyba jakieś kpiny! Przecież on go zaraz stąd wyrzuci! Zignorował jego słowa.
- Masz pięć minut, żeby stąd wyjść i sekundę, żeby zejść mi z oczu... - powiedział przez zaciśnięte zęby.

Gabriel

- Spokojnie - powiedział, unosząc dłonie w obronnym geście. - Wiesz, że i tak tutaj zostanę, więc zupełnie nie wiem po co te nerwy - stwierdził, podchodząc do niego. Staną kilka centymetrów przed nim. - Nie tęskniłeś? - zapytał, patrząc mu prowokująco w oczy. W tej samej chwili usłyszał skrzypnięcie łóżka w sypialni. Spojrzał tam z zainteresowaniem i uśmiechnął się złośliwie. - Widzę, że ktoś tutaj jest? Chętnie poznam... - stwierdził i nim Rafael się obejrzał, szedł już w stronę pomieszczenia, z którego słyszał hałas.

*Z tematu*

Rafael

Nie zdążył nic powiedzieć, ani nawet zrobić, za to Gabriel jak zwykle robił i mówił aż za dużo. To było takie typowe... Zawsze tak było. Nie mniej nie był zadowolony z tego, gdzie ten dupek polazł. Zrobił wielkie oczy i ruszył za nim. Naprawdę musiał się go jakoś pozbyć. I to jak najszybciej. Zwłaszcza teraz, kiedy Bill jest chory. Nie chciał, żeby poznał jego brata. Z resztą był pewien, że młody zacznie za dużo gadać. A to jeszcze nie był czas na to, żeby szarowłosy poznawał historię jego życia.

*Z tematu*