Salon

Tokiya

Uśmiechnął się na jego słowa, choć nieco niepewnie. Taaak, wiedział i dlatego czasami naumyślnie używał tego zdrobnienia, żeby go udobruchać. Przysunął się do niego i pocałował go lekko w wargi, zaraz potem zwinnie mu się wymykając. Przeciągnął się i spojrzał na zegarek na nadgarstku.
- Późno się zrobiło - stwierdził, zauważając, że jest sporo po północy. - Chyba przydałoby się już położyć spać - dodał zaraz potem, przecierając dłonią zmęczoną twarz.

Tom

Gdy już się wykąpali, a Tom zrobił szybko śniadanie, które zjedli w chwilę, poszli do salonu. Tokiya wziął ze sobą swoją gitarę i usiadł na skraju kanapy. Tom stał oparty o ścianę z zamkniętymi oczami i wsłuchiwał się w pierwsze dźwięki gitary. Teraz nie miał już żadnych oporów ze śpiewaniem przed Tokiyą. Słowa same z niego płynęły. Sam był zdziwiony, że wychodzi mu to tak naturalnie. Cieszył się z tego i zastanawiał czy może stworzą razem jeszcze jedną piosenkę? Albo i więcej? Ta wychodziła im już naprawdę dobrze.

Tokiya

Kiedy to Tom poszedł robić śniadanie, on szybko sprawdził telefon. Odczytał smsa od Alexa i zawiesił się nad nim przez chwilę. Nie bardzo wiedział, co robić. Właściwie... to przecież nie byłoby nic złego, gdyby spotkał się z nim jak z kolegą, prawda? Z drugiej strony Tom mógłby to źle zrozumieć, ale przecież nie wie, że tak naprawdę poznali się wtedy w kinie.
Po śniadaniu zajęli się graniem i Tokiya na chwilę o wszystkim zapomniał. W międzyczasie rozmawiali jeszcze o kolejnej piosence, a chłopakowi chodziło nawet po głowie, żeby wynająć studio nagraniowe, ale to wszystko jeszcze było przed nimi. Gdy jakiś czas później znów skończyło się na obijaniu, a czarnowłosy jedynie pogrywał jedynie cicho na gitarze, w końcu odważył się odezwać na temat Alexa.
- Tom? - zaczął niepewnie. - Nie będziesz zły, jeśli jutro po pracy spotkam się z kolegą, co? - zapytał ostrożnie. Naumyślnie zapytał w ten sposób, mając nadzieję, że mężczyzna nie znajdzie sposobu, żeby wybić mu to z głowy.

Tom

Gdy usłyszał pytanie skierował wzrok na Tokiyę. Przez chwile nie wiedział po co się o to w ogóle spytał, przecież kim on był żeby zabraniać mu się spotykać ze znajomymi? Uśmiechnął się jak głupi i odpowiedział:
- Z tym od trójkącika? - wypalił szczerząc się, wcześniej sobie przypominając pamiętną propozycję Tokiyi. Spojrzał przez chwilę na jego twarz, która jakby stężała. Nie czekając na odpowiedz dodał: - Jasne, że nie będę zły. Zwłaszcza, że jutro wybiorę się chyba już do pracy.

Tokiya

W jednej chwili cały zdrętwiał i zalał się rumieńcem. Przecież ani teraz mu nie powiedział, że chodzi o Alexa, ani wtedy, a jednak brązowowłosy potrafił go tak wyczuć. Odchrząknął, uśmiechając się nieco zażenowany.
- Bardzo śmieszne... - mruknął. Co mógł poradzić, że palnął wtedy takie głupstwo? - W każdym razie dobrze wiedzieć. - Westchnął po chwili, wtulając się w mężczyznę. Wciąż czuł się głupio, jakby naprawdę planował coś złego. A on po prostu chciał mieć kolegę, czy to źle? - A kiedy ściągną ci gips? - zapytał, podnosząc się po chwili. Podszedł wtedy po swój telefon i czekając na odpowiedź Toma, sam zaczął pisać smsa: "Cześć. Wybacz, że nie odpisywałem tak długo. Mam jutro czas po siedemnastej, gdybyś miał ochotę się spotkać. Daj znać." Odłożył wtedy swój telefon i uśmiechnął się lekko do mężczyzny. Nie robi nic złego, ot co.

Tom

- Hej, ale się spiąłeś. W porządku tak tylko palnąłem. A co do gipsu to nie wiem... niedługo pójdę na kontrolę. Właściwie to nic mi nie jest już - powiedział. Wstał z kanapy i podszedł do odtwarzacza, z którego puścił swoją ulubioną płytę. Patrzył przy tym jak Tokiya piszę coś na swoim telefonie. Zapewne smsa do swojego kolegi. Gdy o tym pomyślał wywrócił tylko oczami i uśmiechnął się jeszcze szerzej.

Tokiya

Rzadko słuchał innej muzyki niż tej, którą sam tworzył lub grał, ale po kilku chwilach przekonał się, że Tom naprawdę ma podobny gust do jego i uśmiechnął się lekko. Widząc uśmiech mężczyzny, automatycznie pomyślał, że ten nic nie podejrzewa, a zaraz potem miał ochotę palnąć się w łeb. Przecież nie było czego podejrzewać, prawda? Tylko on jak zwykle robił z igły widły. Wrócił więc zaraz na miejsce, które zajmował chwilę wcześniej i wziął gitarę w ręce, przygrywając sobie cicho do piosenki, która leciała w tle.

Tom

Przez jakiś czas przyglądał się jak chłopak gra na swojej gitarze. Czas szybko im płynął podczas rozmów i głupich żartów. Nawet zwykłe oglądanie telewizji stawało się ciekawsze kiedy chłopak siedział obok. Do tego jak Tom zauważył nawet jego suczka polubiła Tokiyę i niedawana mu spokoju ciągle się do niego łasząc. Wredne stworzenie, gdy tylko nadawała się okazja od razu zapominała kto jest jej właścicielem.
- Może będziemy się już powoli zbierać do wyjścia? - zaproponował.

Tokiya

Sam nie wiedział, kiedy ten czas im zleciał. Gdy Tom zadał to pytanie ze dziwieniem spojrzał na zegarek.
- Nawet nie wiedziałem, że to już ta godzina - stwierdził, odkładając gitarę. Zaraz potem przydreptał do mężczyzny i przytulił się do niego. - Jestem gotowy - oznajmił. Jakkolwiek to zabrzmiało...

Tom

Zaśmiał się cicho i pocałował lekko w usta chłopaka.
- Dobrze, w takim razie chodźmy - powiedział i wstał z kanapy. Schował jeszcze tylko do kieszeni telefon i portfel i wyszli z mieszkania. Tom zamknął za sobą drzwi wejściowe i zadzwonił po taksówkę. Dzisiaj był zbyt rozleniwiony żeby iść na piechotę na miasto.
*wychodzi*

Tom

Uśmiechnął się na słowa chłopaka.
- Wiesz, dziś ja mógłbym zostać twoim masażystą. - Nie, wcale nie chciał być perwersyjny, tylko że własnie to tak zabrzmiało. No dobra wcale mu nie przeszkadzało jak to zabrzmiało. On z przyjemnością mógłby pobawić się trochę tym ciałem.

Tokiya

Spojrzał z uśmiechem na Toma. Skłamałby mówiąc, że nie oczekiwał od niego takiego odpowiedzi. Chyba nawet było to po nim widać. Nie czekając więc dłużej, zrzucił z siebie koszulkę i położył się na kanapie.
- Muszę koniecznie sprawdzić najpierw, jak sobie z tym radzisz - stwierdził, szykując się do masażu z łobuzerskim uśmiechem. - Masz jakiś olejek albo balsam?

Tom

A jakżeby mógł nie mieć takich rzeczy w swoim domu?
- Poczekaj chwilę - powiedział i wyszedł z pokoju. Wrócił po minucie z dwoma olejkami w dłoni. Jeden postawił na podłodze, stwierdził, że przyda się później, a drugim nasmarował sobie ręce. Usadowił się na biodrach chłopaka, tak żeby im obu było wygodnie i po chwili już zabierał się do roboty.
- Mam nadzieję, że sprostam twoim wymaganiom - wyszeptał mu wprost do ucha i przygryzł je delikatnie. Później zabrał się za masowanie karku i barków chłopaka. Na zmianę, delikatnie i mocno, uciskał jego skórę. Dwoma palcami przejeżdżał wzdłuż linii kręgosłupa i zahaczał nimi o spodnie Tokiyi, jakby w czymś mu przeszkadzały. Pieścił, głaskał, muskał jego zaróżowioną skórę. Łaskotał go lekko gdy głodził zaróżowioną skórę po bokach jego ciała.

Tokiya

- Ja też mam taką nadzieję - odparł, gdy Tom siedząc już na nim, zabierał się do roboty. Musiał przyznać, że szło mu całkiem dobrze. Może nawet za dobrze. Gdy wyobrażał sobie, jak jego dłonie muszą sunąć po jego błyszczącej, śliskiej od olejku skórze, robiło mu się wręcz gorąco. Dawno już zdążył zapomnieć, że coś go w ogóle bolało. Miał za to chęć się odwrócić i poprosić go o wymasowanie również przednich części ciała. Nie miał chyba jednak na tyle odwagi, żeby to zrobić. Z lekkim uśmieszkiem więc zdawał się na swojego partnera.

Tom

Po chwili do jego dłoni dołączyły również wargi. Tom zaczął całować kark chłopaka i powoli schodził ustami coraz niżej, wzdłuż kręgosłupa. Ręką uniósł trochę biodra Tokiyi i rozpiął guzik jego spodni. Zsunął je sprawnym ruchem. Teraz chłopak leżał przed nim w samych bokserkach. Tom oblizał lubieżnie wargi i pociągnął jego ramię, aby odwrócił się do niego przodem.
Popatrzyli sobie przez chwilę w oczy, a Tom zsunął się trochę niżej i zaczął całować kostkę Tokiyi. Bardzo wolno przesuwał się do góry. Całował każdy skrawek skóry swojego chłopaka, przy tym ciągle patrząc mu na twarz. Językiem drażnił wewnętrzną stronę jego uda. A gdy jego usta znalazły się już na wysokości jego bokserek ominą to najbardziej pragnące uwagi miejsce i zaczął pieścić podbrzusze Tokiyi. Uwielbiał się tak drażnić.