Salon

Tom

Coś szalonego? Czemu przed oczami stanął mu obraz tańczącego na rurze Tokiyi w spódniczce? Czy on naprawdę jest taki nienormalny? Zaśmiał się cicho do swoich myśli. Jakaś spódniczka powinna się znaleźć... Ale przecież zawsze też może tańczyć nago. Rurę mogłaby zastąpić ściana... ewentualnie coś innego.
- Coś szalonego tak...? Piszę się na to. - Bój się chłopcze, nawet nie wiesz w co się wpakowałeś...

Tokiya

Widząc spojrzenie Toma, aż bał się pomyśleć, co też on sobie właśnie wyobraził, ale skinął głową na znak, że on też się zgadza.
- W porządku. W takim razie do roboty! - oznajmił. Teraz musi się spiąć i wygrać. Najlepiej do zera, a co się będzie!

Tom

Runda pierwsza była pełna emocji. Obaj nie chcieli za nic przegrać. Tom walił w przyciski z taką prędkością, że pad ledwo co się trzymał. Ta runda będzie jego! Wiedział to, tym razem to on wygra. Nie ma innego wyjścia. Wiadomo co jeszcze chłopak wymyśli? Może jest jeszcze bardziej zboczony niż on, a wszystko to w nim drzemie głęboko ukryte? Chociaż to też zapewne było by ciekawe. Mimo wszystko wolał nie ryzykować.
Tak jak przypuszczał runda pierwsza należała do niego. O Boże, jaki on był z siebie dumny gdy wygrał! Jego ego go chyba przerosło... A pozostały przecież jeszcze dwie rundy.

Tokiya

W pierwszej rundzie popełnił błąd, który kosztował go utratę pierwszego punktu. Stanowczo mu się to nie podobało, ale nie zamierzał się poddawać! W końcu sam wymyślił ten zakład, prawda? Właśnie zaczynała się druga runda. Szli łeb w łeb, nim w końcu udało mu się wyłapać błąd mężczyzny. Tak! To właśnie był decydujący o drugiej rundzie moment!
- Tak! - ucieszył się i niemal podskoczył zadowolony. Ha!

Tom

Zaśmiał się cicho gdy zobaczył jak bardzo ucieszył się chłopak. Ostatnią rundę przegrał tylko o kilka punktów życia i właściwie nawet za bardzo się nie starał wygrać. Odpuścił sobie na sam koniec, bo chciał zobaczyć co takiego wymyśli chłopak, a z resztą on lubi czasami zrobić coś szalonego.
- Brawo mistrzu, wygrałeś. - Dałem ci wygrać! - Zastanawiam się co takiego wymyśliłeś.

Tokiya

Wyszczerzył się z zadowoleniem, gdy mężczyzna nazwał go mistrzem. Był nim nawet jeśli Tom nie poddałby mu się na koniec, co doskonale zauważył. Znał tę grę na pamięć, no. A po kilku walkach z brązowowłosym wiedział już mniej więcej, jaki ma on sposób.
Większy problem polegał na tym, że podczas gry całkowicie zapomniał, co miał w planach kazać mu zrobić za swoją wygraną. Spojrzał na niego i podrapał się po głowie. Ach, ta młodzieńcza skleroza!
Niemal się zarumienił, gdy do głowy przyszedł mu pierwszy, głupi pomysł. Boże, nigdy nawet nie ośmieliłby się go na to namawiać! Nawet jeśli Tom wydawał się też lubić dobrą zabawę podczas seksu, proponowanie mu trójkącika raczej nie było dobrym pomysłem. A już szczególnie po tym, gdy pomyślał, kogo z chęcią by go niego zaprosił. Odchrząknął cicho.
- W takim razie... - zaczął, ale zaraz potem urwał. Dlaczego on musi mieć tak durne pomysły? Nie, nie, nie... Nic normalnego/szalonego nie chciało mu przyjść do głowy. - Widzisz, skupiłem się na grze i zapomniałem, co wymyśliłem - przyznał się. - A teraz mam takie pomysły, że... w życiu bym ich nawet nie wypowiedział - przyznał się z głupią miną. Mimowolnie tym razem na jego policzkach pojawiły się rumieńce.

Tom

- Przestań, powiedz mi. Z chęcią się dowiem co tam knujesz. Nic nie może być bardziej głupie i szalone niż moje własne pomysły. Nawet jak twoje są idiotyczne, czasami... no może często lubię się powygłupiać. Więc nie krępuj się - powiedział, uśmiechnął się wrednie i przysunął się bliżej chłopaka. Był ciekawy co takiego przyszło na myśl Tokiyi, że tak się zarumienił. Właściwie to nie miał pojęcia co takiego chłopak mógłby wymyślić.

Tokiya

- No... - czarnowłosy się wahał. Wprawdzie słowa Toma nieco go przekonały, ale tylko nieco. Na samą myśl, że ma powiedzieć to głośno, jeszcze bardziej się zarumienił i spojrzał gdzieś w bok, czując na swoim policzku jego gorący oddech. Cóż, najwyżej go wyśmieje. Gorzej chyba nie będzie, co? - Hm... myślałeś kiedyś o... trójkącie? - wypalił wreszcie, nie mając jednak odwagi na niego spojrzeć.

Tom

Zaśmiał się cicho słysząc co chodzi chłopakowi po głowie. Hmm... nie raz myślał o trójkącie, może akurat nie w czasie kiedy jest z Tokiyą, ale kiedyś zdarzało mu się to bardzo często. Nie miał nic przeciwko tego typu zabawom. I wcale nie było to dla niego jakimś większym wyzwaniem.
Po chwili udając powagę powiedział z kamienną twarzą.
- Więc jestem dla ciebie niewystarczająco dobry skoro myślisz też o kimś innym?

Tokiya

- C-co? Nie! - niemal wykrzyknął chłopak, znów rumieniąc się jak dorodny pomidorek. - Nie to miałem na myśli, ja tylko... no, mówiłem, że to głupia zachcianka... - zmieszał się nieco. - Zapomnij o tym, może wymyślę w końcu coś ciekawego... - stwierdził wreszcie, spoglądając gdzieś w podłogę. - Albo zagramy dogrywkę... może teraz ci się uda i sam coś wymyślisz - dodał, wzruszając ramionami. Czuł się nieco ośmieszony, ale co tam...

Tom

- W takim razie jak to twoja zachcianka to nie widzę problemu żeby jej nie spełnić. Znaczy się nie mam nic przeciwko - wymruczał i pogłaskał Tokiyę po policzku. Miał słodkie rumieńce na twarzy. Dodawały mu strasznie uroku. - Więc nie musi być dogrywki, jeżeli zdarzy się okazja... To czemu nie? - wyszczerzył się jak głupek. - Zastanawiam się tylko z kim chciałbyś ten trójkącik?

Tokiya

Był zażenowany. Tak, to odpowiednie określenie. Mógł w ogóle się nie odzywać. Najgorsze chyba jednak było to, kto stanął mu przed oczyma, gdy Tom zadał ostatnie pytanie. Przecież kompletnie nie znał tego chłopaka, naprawdę miał ochotę się z nim przespać...? To znaczy oczywiście z nim i Tomem, no, ale...
- Nie, chyba nie ma nikogo szczególnego - odparł pod chwili i zaśmiał się nerwowo. - Boże, ale mi głupio...

Tom

Miał przeczucie, że chłopak okłamuje go co do tej trzeciej osoby. Bo w końcu od tak wpadł mu na pomysł trójkącik? Z kim? Jeszcze jakimś nieznanym facetem? Nie... Chłopak na pewno chciał kogoś konkretnego. A przynajmniej takie odczucie miał Tom. I cóż nie zmartwił się tym, że Tokiya chce przespać się z kimś trzecim za to zdenerwowało o to, że nie chce mu powiedzieć kim ten człowiek jest.
W tym wypadku skinął tylko sztywno głową na słowa chłopaka i odwrócił od niego wzrok. Może i nie miał racji z tym, że chłopak myśli o kimś konkretnym... Ale i tak czuł, że coś jest nie w porządku.

Tokiya

- Jesteś zły, czy coś...? - zapytał niepewnie, gdy mężczyzna odwrócił od niego wzrok. Gdyby tylko mógł cofnąłby teraz wszystkie te słowa i najlepiej dał mu wygrać. Cholera. Nie chciał, żeby na dodatek teraz ich relacje się zepsuły. Przecież nawet nie znał tego chłopaka, ot raz widział go na oczy. Przysunął się do niego i odnalazł jego dłoń, splatając ich palce. - Tommy...

Tom

Przechylił głowę lekko w jego stronę. Uśmiechnął się delikatnie. Spojrzał na ich splecione dłonie. Zrobiło mu się tak jakoś cieplej. Pocałował go krótko ale czule. Jak mógłby być zły? Nie potrafił się gniewać na tego dzieciaka.
- Nie jestem - powiedział i ścisnął mocniej jego dłoń. - Wiesz, że uwielbiam jak tak do mnie mówisz?