Pokój nr 2

Mark

Mruknął cicho i przerwał pocałunki. Chciał chłopaka teraz. Jego męskość pulsowała boleśnie, domagając się dotyku. Poślinił sobie palce i zaczął nimi masować wejście chłopaka. Rozciągnął go dobrze żeby nie zadać mu bólu, gdy będzie w niego wchodził. Położył ręce na biodrach chłopaka i otarł się penisem o jego pośladki. Westchnął cicho i pochylił się nad Andreasem, żeby go pocałować.

Andreas

Mruczał cicho, kiedy Mark pieścił jego wejście. Było mu tak przyjemnie. Kiedy jednak poczuł jego męskość tak blisko siebie jęknął głośno i wypiął pośladki. Z przyjemnością całował usta chłopaka.
-Jesteś najlepszy na świecie - powiedział z szerokim uśmiechem. Pocałował go w policzek, a dłońmi gładził jego plecy i szyję. Nie mógł się doczekać, kiedy w końcu go poczuje.

Mark

Jęknął trochę głośniej, gdy kolejny raz otarł się o jego wejście, a chwilę później zaczął w niego powoli wchodzić. Zabrakło mu powietrza, gdy poczuł jak mięśnie chłopaka zacisnęły się na jego męskości. Wziął głęboki oddech i pchnął mocnej. Zamruczał z przyjemności i wyszeptał:
- Ty jesteś lepszy...

Andreas

Kiedy poczuł penis chłopaka na swoim wejściu jego ciało zaczęło płonąć. Czuł ogromną przyjemność, kiedy poczuł go w sobie całego. Jęczał głośno i mocniej przytulił się do chłopaka. Rozłożył też uda jeszcze szerzej, by szarowłosemu było łatwiej się w nim poruszać.
Uśmiechnął się do niego i przygryzł dolną wargę z przyjemności.
-Możesz tam już zostać na zawsze? - zaśmiał się, a chwilę później westchnął z rozkoszy, kiedy chłopak się w nim poruszył.

Mark

- Chciałbym - powiedział z uśmiechem i zaczął się szybciej poruszać w chłopaku. Jęczał cicho z każdym pchnięciem. Było mu cudownie i najwyraźniej Andy'emu też było. Mark wziął w dłoń penisa chłopaka i zaczął nią poruszać w rytm ruchów bioder. Chciał dać mu jeszcze większą przyjemność, tak żeby nigdy o nim nie zapomniał.

Andreas

Nie był w stanie powiedzieć nic więcej, bo Mark chyba naprawdę chciał, żeby oszalał. Jeszcze nikt nie sprawił mu takiej przyjemności. Sam widok podnieconego mężczyzny, którego szczerze kochał był wspaniały. Przyciągnął go do siebie i złożył na jego ustach czuły pocałunek. Zaczął też wychodzić mu na przeciw i wypychał swoje biodra do przodu.

Mark

Oddał mu pocałunek i pogłaskał jego policzek. Nie był w stanie myśleć o niczym innym niż o słodkich ustach chłopaka, jego cudownym ciele i uczuciach jakich do niego czuje. I przyjemności jaką mu dawał. Boże, cholera, niech się to nie kończy.
- Jesteś cudowny - wyszeptał i pocałował namiętnie jego usta.

Andreas

Zaśmiał się cicho prosto w jego usta.
-Kocham cię - mruknął, a później zaczął całować jego szyję i ramiona. Co chwilę z jego gardła wydobywały się jęki. Czuł, że jest już naprawdę blisko. Potrzebował jeszcze tylko kilku ruchów chłopaka, by zatracić się w rozkoszy. Uśmiechnął się do niego, swoje dłonie położył na jego biodrach, a nogami oplótł go w pasie. Chciał być jak najbliżej, by czuć jego ciepło.

Mark

Odchylił głowę do tyłu i przyśpieszył swoje ruchy. Z każdym pchnięciem przez jego ciało przechodziły dreszcze. Czuł gorąco w dolnej części brzucha. Wiedział, że nie potrwa długo zanim skończy. Jęknął głośno gdy doszedł we wnętrzu chłopaka, chwilę po nim. Gorąco rozlało się po całym jego ciele. Opadł na Andreasa i przytulił się do niego. Oddech miał płytki i urwany, ale było mu bardzo dobrze.

Andreas

-Byłeś wspaniały - powiedział cicho i pocałował chłopaka w policzek. - Jesteś wspaniały - poprawił się i objął go ramionami. Był bardzo zmęczony ale także spełniony. Miał nadzieję, że nie zawiódł Marka i jeszcze kiedyś będzie chciał to powtórzyć.
Jednego był pewien. Nigdy tego nie zapomni.

Mark

Uśmiech nie schodził mu z twarzy przez cały czas. Było mu tak dobrze. Energia rozpierała go od środka.
- Ty też jesteś - odparł podekscytowany. A postanowienie, że nie zrobią tego tak szybko szlag trafił. Nad czym wcale Mark nie ubolewał. Jak dla niego mogli by to robić cały czas.

Andreas

-Było ci dobrze? - spytał z uśmiechem i pocałował go delikatnie w szyję. Uwielbiał go, naprawdę go uwielbiał, ale bał się, że nic między nimi nie będzie, że dla Marka to tylko zwykły seks. Wtedy chyba byłby załamany. Albo zrozpaczony. Nie chciał go stracić.

Mark

- I to jak... - szepnął. Oczywiście, że było mu dobrze. Teraz gdy tak leżeli siebie wtuleni też czuł się cudownie. Ogólnie przy Andym był zawsze radosny i szczęśliwy. Chłopak potrafił sprawić, że myślał tylko o nim.
- A tobie było dobrze? - spytał

Andreas

-Mhm - mruknął cicho i zamknął oczy. Zrobiło mu się trochę zimno, ale nie miał siły nawet się przykryć. Przytulił się do chłopaka i zaczął myśleć jak to teraz będzie, ale nic nie przychodziło mu do głowy.
-Co teraz z nami będzie? - spytał w końcu szarowłosego. Nie chciał żadnych niedomówień. Nie chciał też robić sobie nadziei, jeśli miałby to być tylko seks.

Mark

Spojrzał na niego pytająco. Przecież nie mógł wiedzieć takich rzeczy. Wszystko zależy od tego jak się to potoczy. Mimo tego cieszył się, że chłopak martwi się o to co będzie, pokazywało to, że mu zależy. A Markowi chyba też zaczyna zależeć na tym żeby związek z Andreasem trwał znacznie dłużej. I nie tylko dla seksu, ale także dla nich samych, bo jest im ze sobą dobrze.
- Nie wiem co będzie, ale ja lubię cię... Nawet bardzo i nie chce żebyśmy, no nie wiem, przestali się spotykać, czy coś.