Sypialnia

Alex

- Skoro odmawiasz..- powiedział z obrażoną miną. Odwrócił się tyłem, ukrywając swój uśmieszek - W takich sprawach nigdy nie żartuję - powiedział poważnym tonem.

Ryan

Chciał się tylko z nim podrażnić. Nie wiedział, że chłopak tak zareaguje. Westchnął cicho i zbliżył się do niego.
-Kochanie - powiedział i pocałował go za uchem, a później w szyję. - Przecież wiesz, że tobie nigdy niczego bym nie odmówił. - Taka była prawda. Choćby nie wiadomo jak chciał nie potrafił. Jeszcze raz pocałował jego szyję, a później przytulił to piękne ciało.

Alex

- Wiem - odpowiedział Alex i pogładził go po plecach - Nic na to nie poradzę, że lubię kochać się z tobą, ba uwielbiam , ale ok. To kiedy jemy?

Ryan

-Z nikim nie było mi tak dobrze - powiedział szczerze i pocałował nos chłopaka. Uwielbiał takie drobne pieszczoty.
-Już idę - odpowiedział na pytanie i z niechęcią odsunął się od swojego partnera.

Alex

- Tylko wróć szybko, najpierw zjem jedzonko, a potem ciebie. Kocham cię - powiedział Alex- Z tobą jest idealnie.

Ryan

Był już prawie przy drzwiach, ale nie wytrzymał i wrócił do chłopaka.
-Ja ciebie też - powiedział z uśmiechem i pocałował jego policzek, a później w końcu wyszedł.
*z tematu*

Alex

Czekał na Ryana dłuższą chwilę. Rozmyślał jak w ciągu kilku dni zmieniło się jego życie. Uśmiechnął się do siebie. Pomyślał o Tokiyi i Tomie,że może warto by było ich zaprosić, albo spotkać się gdzieś w czwórkę. Przy Ryanie, chęć bycia z Tokiyą spadała praktycznie do zera. Byłe teraz szczęśliwy. Ale chciał mieć z Tokiyą kontakt. Bardzo go lubił. Nie wiedział tylko jak Ryan by zareagował gdyby zaproponował spotkanie.Westchnął cicho i nakrył się kołdrą.

Ryan

Kiedy wszedł do sypialni jego policzki od razu się zarumieniły. Nie spojrzał nawet w stronę Alexa, tylko od razu podszedł do szafy i zaczął z niej wyciągać ubrania.
-Za chwilę będzie obiad - powiedział cicho. Bał się, że brunet w końcu nie będzie mógł wytrzymać tego, że on jet taką ofiarą.
Kiedy nie miał przy oparzeniu czegoś zimnego, wszystko zaczynało go piec.

Alex

- Czemu się ubierasz. skarbie? Wstydzisz się tak chodzić przede mną? - zapytał ale Ryan nawet nie spojrzał na niego - Kochanie stało się coś?

Ryan

- Nie, nic się stało - odpowiedział i włożył na siebie bieliznę. Nie chciał, żeby Alex zobaczył czerwone miejsca na jego ciele. Już i tak miał wystarczająco dużo własnych zmartwień.

Alex

- Przecież widzę, kłamiesz mnie skarbie ?- spytał kiedy Ryan wciągał na siebie spodnie.

Ryan

Westchnął cicho i odwrócił się do chłopaka.
-Wylałem na siebie kawę - powiedział zawstydzony. Naprawdę nie chciał robić z siebie ofiary. - Więc gdzie później idziemy? - spytał chcąc zmienić temat.

Alex

Alex widział,że Ryan próbuje zmienić temat - Musisz bardziej uważać - skwitował tylko - I jak się ciebie o coś pytam to nie kręć tylko mów prawdę.A co do wieczoru, to możemy iść do klubu. Może tam zatańczysz tylko dla mnie?

Ryan

Bardziej uważać? Niby jak. Jeszcze nigdy nie był tak ostrożny jak dziś, a i tak coś musiało się stać.
-Możemy iść, ale nie wiem, czy to dobry pomysł - powiedział i spojrzał na jego głowę. Przecież jeszcze nie tak dawno temu bardzo go bolała. Wziął z szafki lusterko i poprawił swoje włosy. Chyba znów będzie musiał je trochę podciąć.

Alex

- Mój przystojniak - powiedział Alex i dwoma ruchami zerwał się w łóżka i stał koło Ryana - Uwielbiam cię wiesz? - wyszeptał - Jesteś dla mnie idealny.