Kuchnia

Bill

Nadal nie przeszła mu złość na siebie samego. Jak mógł być tak głupi? Przez to wszystko może stracić szansę, na zdobycie Rafaela. Szybko zrobił im kawę i podał ją do stołu, po czym usiadł.
-Jest świetna pogoda. - powiedział chcąc zacząć rozmowę. - Napewno nie będziemy się nudzić.
Jeszcze nie potrafił rozgryźć Rafaela. Mężczyzna bardzo rzadko się odzywał. Irytowało go to lecz jednocześnie ciekawiło. Był taki tajemniczy.

Rafael

W to nie wątpił. Aż mu się oczy zabłyszczały. Tak, jak będzie miał jego tyłek w zasięgu swojego juniora, to na pewno się nie będą nudzić. Uśmiechnął się lekko.
- Też tak uważam - powiedział, chwytając za kawę. Podmuchał nieco i upił mały łyczek, a później oblizał wargi. - Umiesz pływać? - zapytał. W sumie to bez znaczenia, bo to co zamierza z nim robić jest możliwe tylko tam, gdzie będą czuli grunt pod nogami, ale warto wiedzieć. W końcu nad jeziorem zwykle się pływa i zamierzał to robić prócz seksu. Pływanie było jednym z jego ulubionych sportów.

Bill

Kiedy tylko zobaczył uśmiech na twarzy bruneta sam uśmiechnął się jeszcze szerzej. Poczuł się wtedy tak lekko.
-Umiem - odpowiedział - ale nie mam zamiaru się opalać. Nie chciałbyś zobaczyć mnie po dużej dawce słońca.
Czuł się coraz bardziej rozluźniony, a uśmiech na jego twarzy był bardzo naturalny i nie wymuszony. Miał nadzieję, że są na coraz lepszej drodze, do poznania się.
-Dzisiaj masz wolne, a jutro wybierasz się do pracy? - spytał. Był ciekawy, czy jest szansa, że zostanie zaproszony na spędzenie nocy, w ramionach Rafaela.

Rafael

- Właściwie sam sobie ustalam godziny pracy. To moje wydawnictwo, więc tak długo, jak robię to, co do mnie należy, nikt nie może mieć zastrzeżeń - powiedział, patrząc w kubek z kawą. Dopiero po chwili na niego zerknął. Po co o to pytał? Chciał spędzić z nim jeszcze jutro? Cóż... W sumie nie miał tak dużo przeciwko temu. Uśmiechnął się. Tak, tak, po klubie pewnie i tak wylądują u niego w apartamencie. Było po prostu bliżej. - A ty? - zapytał, znów biorąc łyka napoju.

Bill

Tak, tak, tak. Ma coraz większe szanse, by znów zasnąć przy jego boku.
-Ostatnio nie mam nic do roboty. Skończyłem wszystkie projekty i przygotowuję pokazy, ale następny jest dopiero za kilka dni, więc jeszcze przez jakiś czas będę przesiadywał w sam w mieszkaniu. - odpowiedział szczególnie akcentując słowo sam. Czasami zastanawiał się, czy rzeczywiście jest aż tak przebiegłym człowiekiem, czy to tylko jakieś głupie przypadki. Nie, jednak chyba był aż taki. Zdolny do wszystkiego, by osiągnąć swój cel.
-Ciesze się, że akurat wczoraj postanowiłeś rozejrzeć się na ścieżce. - uśmiechnął się i zanurzył usta w kawie.

Rafael

- Ja też jestem z tego zadowolony - przyznał, celowo nie mówiąc, że się cieszy. To brzmiało tak jakoś ckliwie i z uczuciem. A przynajmniej jego zdaniem. Tak czy siak uśmiechnął się znów lekko. Nie zamierzał się odzywać odnośnie tej "samotności", o której Bill mówił. Po prostu zgarnie go z klubu do siebie, co tu jest do gadania? Był człowiekiem czynu, a nie słowa. Odnalazł wzrokiem zegarek. W sumie na chwilę mogą się zbierać. Tak więc kiedy dopili kawę, odezwał się znów. - Zabierz wszystko, czego potrzebujesz i jedziemy - powiedział, przeciągając się. Takie lenistwo mu nie służyło.

Bill

W końcu udało mu się coś z niego wydobyć. Wcześniej może byli zajęci czymś innym niż rozmową, ale teraz szło im całkiem nieźle.
-Za minutę będę gotowy. - powiedział i szybko poszedł się przebrać. Włożył na siebie kąpielówki, zwykły czarny top i jeansowe spodenki. Prosto i z klasa, czyli tak jak lubił najbardziej. Wyjął jeszcze z szafy dużą, czarną torbę i wrzucił tam najpotrzebniejsze rzeczy oraz strój na wieczór. Przecież nie pójdzie w tym samym do klubu. Kiedy wrócił do kuchni Rafael stał odwrócony twarzą do okna. Podszedł do niego nie robiąc przy tym hałasu i pocałował go w kark.
-Już jestem.

*z tematu*