Sypialnia

Alex

- Jesteś kochany, skarbie. Dziękuje ci za te słowa - powiedział. Wplótł palce w jego włosy i przybliżył swoją twarz do jego. Pocałował delikatnie jego czerwone wargi.Przez chwilę patrzyli się w swoje oczy i wymieniali uśmiechy. Patrząc na siebie widzieli cały swój świat.

Ryan

Pocałował go jeszcze raz, a później ułożył się w jego ramionach. - Nie wiem, co ty ze mną zrobiłeś. Nie potrafię przestać o tobie myśleć. Nawet w szkole nie potrafiłem myśleć o niczym innym - zaśmiał się. - Dla mnie liczysz się tylko ty - powiedział. On był z natury trochę dziwnym człowiekiem. Nie potrafił uwierzyć, że ktoś może go tak po prostu kochać. Miał jednak nadzieję, że Alex naprawdę jest z nim szczęśliwy i już zawsze będzie tak, jak teraz.

Alex

- To dobrze kochanie. Chce byś o mnie myślał i o tym jak bardzo cię kocham - powiedział - A wracając do wcześniejszej kwestii, co z tym jedzeniem?

Ryan

Zdążył już po raz kolejny zapomnieć o jedzeniu. Był teraz tak bardzo zmęczony, że nie miał siły nawet usiąść, ale chciał dogadzać swojemu kochankowi we wszystkim. Odwrócił się do niego i mruknął cicho tuż przy jego wargach. Oblizał delikatnie swoje nabrzmiałe od pocałunków usta, a później się odezwał - Kanapki zostały w salonie. Przynieść?

Alex

- Jeśli to nie problem, to bym prosił. I błagam o kawę - powiedział - Jesteś moim aniołem.

Ryan

-Za chwilę wracam - powiedział i uśmiechnął się do niego. Bolał go każdy kawałek ciała, ale nie chciał, żeby Alex o tym wiedział i winił się za to. Syknął cicho, kiedy wstał i miał nadzieję, że chłopak tego nie słyszał. Udał, że nic się nie stało a później szybko wyszedł. Wstawił wodę na drugą kawę, a później poszedł obejrzeć się w lustrze. Westchnął cicho, kiedy zobaczył swoje biodra, brzuch, plecy i pośladki. Widać było na nich ślady po paznokciach Alexa oraz jego całych dłoniach. Napewno zostaną mu po tym siniaki. Nie winił za to swojego chłopaka tylko siebie. Poszedł do łazienki i zdjął z grzejnika koszulę. Włożył ją na siebie, by nie było widać tych śladów i wrócił po kawę. Zabrał ją oraz tacę z jedzeniem i wrócił do sypialni.

Alex

Ryan wszedł do sypialni z tacą jedzenia. Mordka Alexa uśmiechnęła sie na widok jedzenia. Trochę się zdziwił,że Ryan się ubrał. Kiedy mężczyzna usiadł na łóżku, spod koszuli było widać czerwone ślady po paznokciach Alexa. Sato złapał za jej brzeg i odchylił. Ryan zerwał się z łóżka jak oparzony - Niech to szlag - krzyknął Alex - To ja ci zrobiłem? Kurwa, przepraszam.
Alex nigdy nie przeklinał, ale teraz stracił panowanie nad sobą.

Ryan

Uśmiechnął się do Alexa, ale wyraz jego twarzy zmienił się, kiedy mężczyzna zobaczył to, co on starał się ukryć. - Nic się nie stało. To moja wina - powiedział cicho i spuścił głowę zawstydzony. Po raz kolejny nie był wystarczająco dobry.

Alex

Alex złapał go za rękę i pociągnął na łóżko- Pokaz mi to - powiedział. Powoli rozpiął koszulę Ryana. Na udach, pośladkach i plecach widać było czerwone smugo od paznokci. Niektóre miejsca zaczynały delikatnie sinieć - Wybacz mi, kochanie. Czasem zapominam ile mam siły. Naprawdę nie chciałem. Mam wrażenie,że ostatnio cię tylko krzywdzę. Przeprasza.

Ryan

Westchnął cicho i mocno przytulił się do Alexa. - Nic mi nie będzie. To tylko siniaki - powiedział cicho i delikatnie go pocałował. - Kocham cię i chcę, żebyś był ze mną szczęśliwy. Tylko to się dla mnie liczy. Jeśli lubisz taki seks, w początku. - Był gotowy poświęcić swoje ciało byle tylko Alex był z niego zadowolony i żeby było mu dobrze.

Alex

Alex wtulił się w niego mocno, ale po wypowiedzianych przez niego słowach, odsunął się i spojrzał mu w twarz. - Kochanie to nie jest w porządku, rozumiesz. Nie możesz się zgadzać na takie rzeczy, nigdy. Ja popełniłem błąd, skrzywdziłem cię. Myślisz,że taki seks miałby sprawiać mi przyjemność, skoro ty cierpisz. Kocham cię najbardziej na świecie i nie chce by tak było. Nie chce oglądać twojego ciała w takim stanie. Może to głupio zabrzmi, ale to ,że mnie kochasz nie znaczy,że masz mi na wszystko pozwalać. Rozumiesz? Na ból, siniaki i krzywdy nie ma miejsca w naszym związku. I obiecaj mi,że jeśli kiedykolwiek coś ci będzie nie odpowiadało, sprawiało przykrość, krzywdziło czy to w łóżku czy po za nim będziesz mi o tym mówił. Jesteś moim partnerem nie ofiarą moich pragnień. Kocham cię.

Ryan

Uśmiechnął się do niego i pocałował go delikatnie w szyję. - Obiecuję - powiedział cicho i usiadł na łóżku. Był naprawdę zmęczony. Wziął z tacy swój kubek z kawą i upił łyk. Brakowało mu tego smaku. - Mam nadzieję, że kanapki będą dobre - powiedział i uśmiechnął się zawstydzony. Nie potrafił zrobić mu nic lepszego.

Alex

- Wszystko co robisz jest idealne - powiedział Alex i upił kilka łyków kawy. Drugą ręką sięgnął po kanapkę i zaczął ją jeść -Pyszne, kochanie. Dziękuje ci,że tak się o mnie troszczysz. PO tym wszystkim wiem, że nie zasługuje na ciebie.

Ryan

Odłożył kubek i przytulił się do ukochanego. - Nie mów tak. Bardzo cię kocham i wiem, że to ty jesteś dla mnie odpowiedni - powiedział i pocałował szybko jego usta.

Alex

Było im razem naprawdę cudownie. Mogliby zaszyć się w tej sypialni i spędzić w niej życie - Kochanie będę miał prośbę do ciebie. Trzeba zawieść moje zwolnienie na uczelnie i wywiesić na drzwiach sali w szkole informację o odwołanych zajęciach. Mógłbyś to dla mnie zrobić? Potrzebuje też tabletki przeciwbólowe.