Gabinet

Adam

Pozwolił mu się rozebrać, a później grzecznie poszedł za nim, gdy ten prowadził go do biurka. Usiadł z jego pomocą na blacie, a chwilę później jęknął, kiedy usta czarnowłosego objęły jego sutek. Jak dawno nikt tego nie robił! Zadrżał lekko. Przez chwilę chciał też coś zrobić w kierunku ich zbliżenia, ale jakoś nie mógł. Za bardzo podobało mu się branie przyjemności. Z resztą Rafael nie domagał się tego, więc chyba nie było problemu.

Rafael

Całował go, dłońmi masując jego biodra. Na biurku nie leżało nic takiego - laptop był aktualnie w jego sypialni, a lampka i papiery zajmowały miejsce na boku - więc położył go na nim, dobierając się do jego rozporka. Wieczny półmrok tego pomieszczenia był chyba odpowiedni dla tego typu zbliżeń, choć łóżko w jego sypialni też się do tego nadawało. Nie zamierzał się już jednak przenosić z tego miejsca. Po co? W każdym razie pozbawił go spodni, ściągając je razem z bokserkami i wrócił znów do góry, na nowo go sadzając. Wpił się w jego wargi, dosłownie na chwilę przerwał, żeby ściągnąć bluzkę i znów go pocałował, od razu tańcząc językiem w jego ustach.

Adam

Zrobił się czerwony jak buraczek, kiedy tylko jego spodnie zostały odpięte, nie mówiąc o tym, ze zostały chwilę później zdjęte i to razem z bielizną. Gołym tyłkiem siedział teraz na blacie, całując się w najlepsze z Rafaelem - człowiekiem, którego dopiero przed chwilą poznał w bibliotece, a teraz właśnie siedział nagi w jego biblioteczce, gabinecie, czy co to tam było. Czy świat oszalał? A nie, to tylko jemu coś strzeliło do łba. Nie zamierzał jednak przerywać. Było mu po prostu przyjemnie. Jego dłonie dość nieśmiało znalazły się na klatce ciemnowłosego, co jakiś czas trącając jego sutki. Też go w końcu musiał rozebrać, co nie? Tak więc zjechał w końcu do jego spodni, również je odpinając i nieporadnie starając się je z niego zsunąć.

Rafael

Z zadowoleniem przyjął to, że dłonie blondyna poszły w ruch. Mruknął nawet cicho, kiedy poczuł dotyk na sutkach. A już naprawdę trudno mu się było nie uśmiechnąć, kiedy chłopak rozpiął jego spodnie i zsunął mu je trochę z tyłka. Pomógł mu to zrobić, a później oderwał się od jego ust i wrócił na szyję. Trochę ją pomęczył, a później zbliżył się do jego ucha. Ugryzł je lekko, polizał, a na końcu wsadził do środka język.
- Zejdź i klęknij... Muszę być twardy... - wyszeptał mu do ucha najbardziej gorącym głosem, na jaki było go stać. A był w tym naprawdę dobry - z resztą czuł jego drżenie, gdy to mówił. I można by powiedzieć, że był bezczelny, ale przecież wiadomo, że miękki jak banan bez skórki w niego nie wejdzie. Więc on zaliczał to do zwykłej bezpośredniości, ot co.

Adam

Rzeczywiście zadrżał od jego słów. Miał mu zrobić dobrze... No tak, w sumie musi być twardy dla ich wspólnego dobra. Z resztą nie raz już to robił. Mimo tego był caluśki czerwony, kiedy zsuwał się z biurka i klękał przed nim. Spojrzał na jego męskość, która była całkiem spora - w porównaniu do tych, które już widział, oczywiście - i nieśmiało wziął ją do ręki. Polizał lekko sam czubek, później przejechał językiem wzdłuż niej, a w końcu wsadził ją sobie do ust. Po kilku ruchach językiem, w końcu zaczął poruszać lekko głową.

Rafael

Przez chwilę zwątpił w to, że on to zrobi, ale się pomylił. Jednak klęknął i po chwili robił mu już dobrze. I to całkiem nieźle, warto zaznaczyć. Widać było, że nie pierwszy raz to robi. Albo raczej czuć było... Jęknął cicho ze dwa razy, nim chwycił go za włosy i odciągnął od siebie. Uśmiechnął się i pogładził go po policzku, a później ujął jego brodę, i delikatnie zmusił, żeby wstał. Pocałował go mocno. Smakował nim nieco, choć wcale nie doszedł mu w ustach. Ale wcale mu to nie przeszkadzało. Posadził go znów na biurku, przechylając go nieco w tył. Wszedł między jego nogi tak, że ten był w rozkroku i zawędrował dłonią w okolice jego dziurki. Pokręcił się tam chwilę, a później zabrał dłoń i oderwał się od jego ust. Wsadził do ich wnętrza dwa swoje palce, żeby Adam poślinił je nieco. Kiedy blondyn to zrobił, znów zbliżył jeden palec do jego dziurki, żeby w końcu wsadzić go do środka.

Adam

Mruczał mu prosto w usta już wtedy, kiedy mężczyzna jedynie dotykał go w tamtym miejscu. Jego palce ślinił z taką pasją, jak chyba jeszcze nigdy. A to, co wyrwało mu się z gardła, kiedy poczuł w sobie jego palec, nie było do opisania. Kiedy do pierwszego doszedł drugi, a później trzeci, Adam zaczął poruszać nieco niespokojnie biodrami. Był trochę niecierpliwy, ale dawno tego nie robił, więc chciał być dobrze przygotowany. Wiedział, jak może boleć, kiedy się jest źle rozciągniętym.

Rafael

Nie śpieszył się z niczym. Spokojnie go przygotowywał. Dopiero, kiedy cztery palce swobodnie poruszały się w jego wnętrzu, wyciągnął je i wpił się w jego wargi, żeby stłumić jego i swój jęk, gdy w niego powoli wchodził. Był cholernie ciasny, musiał tego już trochę czasu nie robić. Kiedy był już w nim cały, oderwał się od jego warg, żeby wziąć cicho głębszy oddech, a później złożyć kilka drobnych pocałunków na jego szyi. Dał mu chwilę, na przyzwyczajenie się do sytuacji i w końcu poruszył się wolno.

Adam

Dobrze, że Rafael całował go, gdy wchodził, bo chyba by krzyknął, a nie jęknął. Kiedy tylko ten przyczepił się do jego szyi, on sam objął go ciasno ramionami. Przy pierwszych ruchach wbił mu palce w plecy, jęcząc cicho. Już prawie zapomniał, jakie to przyjemne... Pisnął cicho, kiedy poczuł, że mężczyzna trafia w jego czuły punkt.

Rafael

Uśmiechnął się gdzieś na jego skórze, kiedy usłyszał ten pisk. Wykonał ten ruch jeszcze parę razy, zawsze z takim samym efektem. Gdy to robił mięśnie blondyna zaciskały się na nim ciasno i mocno. Dlatego też po kilku takich ruchach zaczął się szybciej poruszać tylko po to, żeby po chwili znów zwolnić. Chciał trochę przedłużyć ich zabawę. Nie mniej czuł, że jest coraz bliżej. Dlatego w końcu chwycił w dłoń męskość Adama i zaczął robić mu dobrze, jednocześnie przyspieszając ruchy bioder.

Adam

Wił się na tym biurku, kiedy Rafael specjalnie trafiał go w czuły punkt. Naprawdę nie mógł już za długo wytrzymać. Doszedł dłuższą chwilę przed czarnowłosym, prosto w jego dłoń. Zaciskał się jeszcze na nim, gdy ten się w nim poruszał, by również skończyć. Wylał się do jego wnętrza i nie wyszedł od razu na zewnątrz. Przez chwilę Adam myślał, że wybuchnie, ale tak się nie stało. Wtulony w niego, nie mogąc złapać oddechu, rozkoszował się dopiero co przeżytym orgazmem.

Rafael

Gdy oboje już doszli, dał sobie chwilę na odpoczynek, a później wysunął się z niego z głośnym pomrukiem. To był naprawdę dobry seks. Pocałował go krótko w wargi, uśmiechnął się i odsunął do niego, żeby podnieść z podłogi bieliznę. Swoją wsunął na tyłek. Dla Adama znalazł najpierw chusteczki, żeby się wytarł, a później pomógł mu założyć slipki. Zbliżył się znów do niego, muskając jego policzek, a później znów usta.
- Ta było świetne - mruknął do niego cicho, a później znów się odsunął. - Napijesz się herbaty? - zapytał, jakby przed chwilą nic się nie wydarzyło, albo raczej, jakby znali się od dawna i było to zupełnie normalne.

Adam

Niby go całował, ale wyskoczył z tą całą herbatką i... jakoś tak mu się głupio zrobiło. Przygryzł wargę i zalał się rumieńcem. Dopiero co się kochali, tak? I znali się tylko jeden dzień, tak? Coś było z nim źle, czy może z Rafaelem, bo nie wiedział, czy to on sobie teraz wymyśla, czy może to czarnowłosy naprawdę nie zachowuje się tak, jak powinien.
- Naprawdę pytasz mnie o herbatę po tym... co zrobiliśmy? - powiedział cicho, patrząc na niego uważnie.

Rafael

Spojrzał na niego uważnie, westchnął i uśmiechnął się łagodnie.
- To był tylko seks. Było przyjemnie, skończyło się. Teraz chciałbym napić się herbaty, dlatego pytam, czy ty też masz ochotę - powiedział spokojnie, a kiedy patrzył na jego twarz miał wrażenie, że o czuje się zraniony. Oparł się biodrem o krzesło stojące przy szachownicy. - Niczego ci nie obiecywałem. Chodziło tylko o przyjemność - dodał, nadal uśmiechając się lekko.

Adam

Skręciły mu się kiszki, gdy to usłyszał. Łzy momentalnie stanęły mu w oczach. Nie spodziewał się tego... Przed chwilą było mu tak dobrze w jego ramionach, a teraz słyszał takie rzeczy z ust, które chwilę temu go całowały. Boże, dlaczego? Liczył na to, że się przesłyszał, ale chyba jednak tak nie było. Odwrócił się do niego tyłem i zaczął się ubierać. Miał zamiar wyjść stąd tak szybko, jak tylko się dało i zniknąć. Po prostu zniknąć. Było już w sumie późnawo, więc zamierzał iść do baru. Czy nie tam właśnie pracował ten mężczyzna, którego poznał w bibliotece przed Rafaelem? Z resztą, to nie miało znaczenia. Czuł się brudny, wykorzystany i chciał się upić. Najpierw wróci do mieszkania i się umyje. Porządnie się umyje, a nie jakąś głupią chusteczką przetrze. Boże, co za upokorzenie! Ręce mu się trzęsły jak galareta, kiedy zapinał spodnie. Ledwo mu się to udało, ale nie miał ochoty prosić tego człowieka o pomoc. A tą herbatę, to se mógł w dupę wsadzić! Kiedy już się ubrał, podszedł do niego.
- Pieprz się - powiedział krótko, łamiącym się głosem, po czym wyszedł z apartamentu.

*z tematu*