Kino

Rafael

Okrągły budynek o lustrzanych ścianach, w którym można obejrzeć najnowsze filmy jak również się zatrudnić.

Tokiya

Spacer wyszedł im dość długi, ale zdążyli na czas. Po drodze rozmawiali o jakiś mało istotnych sprawach, śmiejąc się z czegoś co chwila. Ludzie czasami podejrzliwie na nich spoglądali, gdy byli zbyt blisko siebie lub od czasu do czasu składali na swoich wargach drobne pocałunki, ale Tokiya nie dbał o to. Naprawdę świetnie czuł się w towarzystwie Toma i chciał, żeby tak już zostało. Cóż...

Tom

Gdy weszli do kina stanęli w kolejce po bilety. Tom nawet nie wiedział dokładnie o czym jest ten film, na który się wybierali, ale miał przeczucie, że będzie bardzo miło. Zwłaszcza, że zaczynał coraz bardziej lubić Tokiyę. W kinie było nawet mało ludzi co bardzo podobało się Tomowi.

Alex

Nagle zaczęło padać. Chcąc się schować wszedł do kina. Westchnął.- Może jakiś film poprawi mi nastrój- pomyślał.Stanął na końcu, nie zwracając na nikogo szczególnej uwagi. Czuł się trochę lepiej. Po chwili jego uwagę przykuł czyjś śmiech. Podniósł głowę i spojrzał na dwóch mężczyzn stojących przy okienku z biletami.
Przyglądał ich się dłuższą chwilę. Okazywali sobie drobne czułości. Młodszy z nich wydał mu się szczególnie interesujący. Miał czarujący uśmiech, który co chwilę pojawiał się na jego twarzy, gdy patrzył na swojego towarzysza. Alex dostrzegł delikatny kolczyk w jego uchu - krzyżyk. Położył dłoń na szyi. Miał taki sam na łańcuszki. Japoński symbol. Poczuł dziwne ciepło rozlewające się po jego ciele.

Tokiya

Akurat kupowali sobie bilety, gdy Tokiya odniósł wrażenie, że ktoś mu się przygląda. Oderwał na chwilę wzrok od mężczyzny i rozejrzał się dokoła. Jakiś kawałek za nimi stał jakiś chłopak, który faktycznie patrzył w jego kierunku. W pierwszej chwili, gdy ich spojrzenia się zetknęły zmieszał się nieco, ale chwilę później, ku własnemu zdziwieniu, posłał mu przyjazny uśmiech. Dopiero moment później zorientował się, że przyglądający mu się chłopak również musi mieć jakieś japońskie korzenie. Westchnął cicho. Czasami naprawdę żałował, że nie zna nikogo, kto byłby taki jak on. Pomachał do niego dyskretnie, a zaraz potem pomaszerował razem z Tomem do sali kinowej. Za kilka minut miał zacząć się film.

Alex

Poczuł jak jego policzki się rumienią, gdy młody nieznajomy przyłapał go na wpatrywaniu się w niego. Otrzymał od niego jednak czarujący uśmiech i przyjazny gest dłonią. Nieśmiało odwzajemnił się tym samych. Chwilę patrzyli na siebie, dostrzegając łączące ich pochodzenie. Niestety po chwili towarzysz nieznajomego pociągnął go za rękę i znikli w sali kinowej. Alex poszedł zaraz za nimi. Czarnowłosy chłopak zaintrygował go na tyle mocno, że usiadł tuż za nim. Delikatnie pochylił się do przodu. W ciemnej kinowej sali czuł się bezpiecznie. Do jego nozdrzy dotarł przyjemny zapach perfum młodego chłopaka.

Tom

Kątem oka zauważył jak Tokiya macha do kogoś, ale nie obchodziło go to za bardzo. Może to jakiś jego znajomy? No nie ważne, gdy kupili bilety, poszli na sale kinową. Bardziej wyczuł niż zobaczył, że ten chłopak do którego machał Tokiya idzie za nimi. Usiedli na swoich miejscach i rozmawiali ze sobą dopóki nie zgasły światła i film się nie zaczął. Objął go Tokiyę ramieniem i wpatrywał się w jego profil, na razie i tak leciały tylko reklamy.

Alex

W tej chwili nie miał wątpliwości,że dwaj mężczyźni są parą. Ręka starszego z nich spoczywała na ramieniu młodszego. Zamiast na ekran patrzył na nich. Nie dziwił się się,że nieznajomy wpatruję się w swojego czarnowłosego towarzysza. Alex zdążył zauważyć jak bardzo przystojny jest młody chłopak.

Tokiya

Dopiero w sali zorientował się, że ten chłopak poszedł za nimi. Właściwie, to mógł być czysty przypadek, a on coś sobie wymyślał, ale trochę dziwnie się czuł z przeświadczeniem, że ten wciąż go obserwuje. Mimo to starał się zachowywać naturalnie. Uśmiechnął się lekko do obejmującego go mężczyzny, kątem oka widząc nieco zacienioną twarz chłopaka siedzącego praktycznie za jego plecami. Coś takiego jeszcze nigdy mu się nie zdarzyło, więc może trochę przesadzał. Odwrócił się więc do ekranu i postanowił przynajmniej spróbować skupić się na filmie.
Jak na złość gdzieś za połową filmu, który wkręcił go na tyle, że całkiem zapomniał o dziwnym nieznajomym, zachciało mu się wyjść za potrzebą. Zbliżył więc wargi do ucha brązowowłosego i wyszeptał, że zaraz wróci. Dopiero wtedy zresztą zorientował się, że z nerwów ściskał dłoń mężczyzny. Cóż, film trzymał w napięciu. Podniósł się więc i szybko pobiegł do łazienki.

Tom

Film nawet go wciągnął, a ręka Tokiyi mocno ściskająca jego dłoń pozwalała mocno mu się wyluzować. Gdy chłopak powiedział mu że chce iść do łazienki, skinął głową wciąż zapatrzył w ekran i puścił jego dłoń. Właśnie leciała jakaś ciekawa akcja więc nie miał nic przeciwko temu.

Alex

Sam nie wiedział co się z nim dziś dzieje. Nie miał nigdy zwyczaju wpatrywać się w kogoś z taką natarczywością. Miał wrażenie, że chłopka siedzący przed jest poddenerwowany jego zachowaniem. Ale to było silniejsze od niego. Jego obawy potwierdziło gwałtowne wyjście czarnowłosego.
- No świetnie- pomyślał- Sam ma kiepski wieczór i jeszcze innym go psuje.
Poczuł potrzebę by wyjść i przeprosić nieznajomego. Nie chciał pozostać dla niego tylko natarczywym nieznajomym z kina. Skierował swoje kroki w kierunku łazienki.

Tokiya

Akurat opuszczał kabinę, gdy o mało nie wpadł na kogoś. A właściwie to konkretnie na tego samego chłopaka, który siedział za nim w kinie. Oh, kolejny zbieg okoliczności? Zmieszał się nieco, cofnął o krok, a na jego policzkach pojawiły się rumieńce.
- Sorry - mruknął cicho i podszedł do umywalki, żeby umyć ręce. Zaklął cicho pod nosem, na widok czerwieni na swoich policzkach odbijającej się w lustrze. To było dość dziwne.

Tom

Wkurzył się dopiero wtedy gdy zobaczył jak ten chłopak siedzący za Tokiyą wyszedł za nim. Przymrużył oczy i tempo patrzył się w ekran. Miał jakieś złe przeczucie, chociaż nie wiedział czemu. Dlaczego martwi się o tego dzieciaka? W końcu to był na pewno jego znajomy, przecież Tokiya mu pomachał, pewnie po prostu chcą pogadać.

Alex

Wszedł do łazienki i ledwo uniknął zderzenia z czarnowłosym.
- Sorry- wydukał nieznajomy. Alex stał chwilę milcząc. W sumie to była bardziej jego wina niż tego chłopaka. Przecież to on za ni tu przyszedł. Ukratkiem spojrzał na jego odbicie w lustrze. Miał wrażenie, że policzki chłopaka są delikatnie zarumienione.
Uroczy- pomyślał.
- To ja powinienem przeprosić - wydukał po chwili- Jestem dziś trochę rozkojarzony.
Chłopak uśmiechnął się tylko, ale nic nie odpowiedział. Alex nie dawał za wygraną- Masz ciekawy kolczyk, znam ten symbol- powiedział, po czym wyciągnął łańcuszek z takim samym krzyżykiem.

Tokiya

Z początku, gdy chłopak się do niego odezwał, zamierzał po prostu wytrzeć ręce i wrócić na salę, jednak jego słowa go zatrzymały. Spojrzał na łańcuszek w rękach chłopaka. Faktycznie, był identyczny do jego własnego, który dostał od ojca. Przyglądał mu się przez chwilę zaskoczony, a potem spojrzał w twarz chłopaka. To dlatego tak mu się przyglądał? Przez ten wisiorek?
- Identyczny - odparł zwięźle po chwili, spuszczając po chwili znów wzrok na trzymaną przez chłopaka ozdobę. - Mogę zapytać, skąd go masz? - odezwał się znów po chwili niepewnie. Ten jego był rodzinną pamiątką, ale najwyraźniej nie jedyną w swoim rodzaju.