Sypialnia

Takahiro

Spojrzał na niego i się uśmiechnął.
- Spokojnie, rozepnę cię, pójdziemy na taki kompromis ja zacznę i pokaże co potrafię, i spokojnie nie zrobię nic czego byś nie chciał, a potem ty zajmiesz się mną.- wyszeptał i patrzył mu w oczy.
- Naprawdę, mogę być na dole.- położył mu dłoń na torsie, chciał aby mężczyzna się uspokoił. Chciał aby im obu było dobrze.
Pocałował go namiętnie.

Tristan

W tej chwili Tristan nie miał ochoty na żaden kompromis. Chciał zwyczajnie wrócić do siebie, położyć się i zasnąć, choć wiedział, że tej nocy prawdopodobnie wrócą stare koszmary, gotowe znów zaatakować jego odsłonięty umysł.
Pozwolił, by Takahiro go pocałował, ale gdy wsłuchał się w swoje uczucia, zrozumiał, że cała ochota na seks z tym chłopakiem gdzieś uleciała.
- Nie dzisiaj. Przeszła mi ochota na robienie czegokolwiek - oznajmił spokojnie.
Podbródkiem wskazał krępujące jego nadgarstki kajdanki.

Takahiro

Wyciągnął kluczyki z szafki i je odpiął, ściągnął je i rzucił je w kąt, sam wstał i podszedł do drzwi na balkon.
- Co ja takiego zrobiłem źle?.- wyszeptał i otworzył drzwi na balkon wychodząc na niego usiadł na poręczy, spoglądając w niebo. Był bez koszulki, było mu zimno ale pozwolił mężczyźnie wyjść, wiedział że to spieprzył.

Tristan

Tristan usiadł i roztarł obolałe nadgarstki. Mimo miękkiego futerka szarpanie się z kajdankami nie było najprzyjemniejszym doświadczeniem. Szybko narzucił na siebie koszulę i odetchnął z ulgą. Na szczęście chłopak nie widział jego pleców. Nie chciał, by ktokolwiek oglądał pamiątkę, którą zarobił, gdy ostatnim razem się bronił. A nawet nie bronił. Bo te trzy lata temu przecież wiedział, że to nic nie da, a facet i tak zrobi z nim, co zechce.
Potrząsnął głową, odganiając ponure wspomnienia, a kolorowa grzywka opadła mu na oczy. Odsunął ją dłonią i rozejrzał, szukając swojej czarnej marynarki. Leżała w kącie, a na niej spoczywały kajdanki, które rzucił tam Takahiro. Tristan podniósł obie rzeczy, ubranie założył na siebie, a kajdanki odłożył na szafkę, z której Takahiro je wyjął. Potem opuścił sypialnię.

*wychodzi*

Takahiro

Gdy usłyszał zamykane drzwi rozpłakał się, wrócił do pokoju i położył się na łóżku, zakrył się kołdrą i płakał jak małe dziecko, ostatni raz tak płakał mając 10 lat. Po chwili wstał i zaczął uderzać pięściami w ścianę, stracił ostatnią szansę na szczęście.

Takahiro

Ubrał się powoli w inne ciuchy i usiadł na łóżku nie wiedział co począć.
- K*rwa spieprzyłem wszystko.- wstał i w złości wziął do ręki starą gitarę i rozwalił ją o ziemię. Wstał i założył szybko płaszcz musiał coś zrobić, nie wiedział co ale musiał.
*z tematu*

Takahiro

Wszedł do sypialni i wyciągnął z szafy walizkę i spakował na szybko swoje rzeczy, nie wiedział czy on się tam pojawi ale musiał wyjechać, źle się czuł już. Zamknął walizkę i ubrał się w jakieś spodnie i podkoszulek, na to założył koszulę i płaszcz. Ubrał na nogi glany i zabrał walizkę, do kieszeni schował nóż i telefon.
*zt*

Takahiro

Wszedł do sypiali i rzucił walizkę w kąt po czym sam położył się na łóżko i zaczął płakać. Wtulił się w poduszkę i zaczął po kieszeni szukać telefonu ale go nie znalazł przypomniał sobie że zostawił go na stole. Warknął tylko cicho, ale też trochę się cieszył że mężczyzna go nie znajdzie. Wstał i podszedł do szafy i wyciągnął pudełko. Otworzył je i wyciągnął bukiet zaschniętych róż przyłożył je do swoich ust po czym położył na łóżku obok siebie, po chwili wyciągnął książkę zatytułowaną "Wywiad z Wampirem" była ona bardzo zniszczona ze środka wystawała kartka papieru. Wyciągnął ją i zaczął w myślach czytać, po czym przytulił do swojego serca i zaczął płakać, zabrał jeszcze róże i skulając się na łóżku tulił te rzeczy do siebie, to jedyna pozostałość która po została po jego pierwszym ukochanym.

Takahiro

Chłopak przykryl się kołdrą i zaczął powoli zasypiać. Na jego policzkach pozostały łzy a jego oddech był niespokojny. W jego myślach znajdował się ciągle Tristan.

Takahiro

Obudził się nad ranem i przetarł oczy piąstkami. Ziewnął i zaczął powoli wstawać po omacku pozbierał czyste rzeczy i udał się do łazienki. Stwierdził w myślach że potem się zacznie pakować i może zadzwoni na swój telefon i dowie się gdzie on jest. Miał nadzieję że Tristan tego telefonu nie miał.
[zt]

Takahiro

Wszedł do sypialni i wyciągnął swoje walizki po czym zaczął pakować do nich szybko swoje rzeczy, biegał pomiędzy pokojami i zbierał rzeczy. Po dwóch godzinach spakował swoje rzeczy i zamówił sobie tylko taksówkę i zebrał walizki i udał się na dół do taksówki.
[zt]