Stołówka

Alex

- Ok- powiedział Danny - Przepraszam czasem jestem za szczery. Nie chcę ci się dłużej narzucać. Po co mam cię zmuszać do kłamstw swoimi pytaniami. Zrobiło mu się naprawdę przykro kiedy Mark mu tak odpowiedział.

Mark

Jeżeli to możliwe stał się bardziej wkurzony. Ręce zacisną w pięści, ale na szczęście były schowane w kieszeni, więc nikt tego nie mógł zobaczyć.
- Słuchaj, nie przeszkadza mi to jakie zadajesz pytania. Ale dlaczego od razu wyskakujesz z czymś takim? Jeżeli nie mówiłem prawdy, czego tak właściwie nie mogłeś wiedzieć na pewno, to chyba znaczy, że akurat ten temat jest dla mnie trudny i nie chcę o nim mówić. - Musiał ochłonąć, taki już był, że często się wściekał. Pewnie odstraszał tym od siebie Danny'ego. Zamknął na chwilę oczy żeby się uspokoić. Nie chciał od razu na starcie się z nim pokłócić zwłaszcza, że przed chwilą chłopak miał o nim całkiem dobre zdanie. Pewnie teraz już je zmienił...
- Z resztą nie ważne, nie ma sensu tego dalej ciągnąć. Nie potrzebnie się wściekłem, a to twój pierwszy dzień tutaj. Nie chcę żeby przeze mnie okazał się być kompletną klapą. Już będę grzeczny.

Alex

Danny widział,że przesadził - Przepraszam cię Mark, nie chciałem cię wkurzyć. Mój błąd. Nie musisz być na siłę grzeczny, to nie twoja wina,że wkurzam ludzi.
Było mu naprawdę głupio - Naprawdę przepraszam - wyszeptał i odruchowo dotknął ramienia Marka.

Mark

- W porządku nie przepraszaj. Nic wielkiego się przecież nie stało. - Albo przynajmniej nie ma sensu tego rozdrapywać. Może poczuł się trochę urażony, ale to raczej nie było ważne. Takie już jest życie.
Mark spojrzał na dłoń nowego, która spoczywała na jego ramieniu. Z powrotem na jego usta wpłynął uśmiech. Danny był słodki, ale nie chciał zrobić czegoś źle, więc nie zrobił nic. Poprzednim razem gdy się do niego zbliżył, raczej nie zostało to dobrze przyjęte. Teraz pewnie byłoby tak samo.

Alex

Mark nie zareagował na jego gest, Pewnie dlatego,że wcześnie Danny odskoczył od niego jak oparzony. Ale w tym obcym miejscy poczuł się naprawdę sam i czyjaś bliskość byłaby miła. A Mark był miły i przystojny. Danny zabrał dłoń delikatnie się rumieniąc - To gdzie teraz?- zapytał, przerywając niezręczną ciszę.

Mark

Obserwował jak policzki Danny'ego uroczo się rumienią i nagle cała złość z niego wyparowała.
- No to chodź, zaprowadzę cię do szkoły - zaproponował i podszedł w stronę wyjścia, czekając na Danny'ego.
*Wychodzi*